|
<Çarşamba, Aralık 27, 2006/font> |
Şimdi köşe başından
Çıkıp gelse çocukluğum
Eli yüzü çamur
Afacanlığım
Bu filmi geri sarmanın
Bir yolu yok mu Allahım
Geri dönse diyorum
Dizi yaralanmış günlerim
Ciddiyim Allahım
Yaramaz bir çocuk kadar.
Bana verseler de gökdelenleri
Değişmem ki asla
Tavanı akan evimize
Deseler ki bu Mercedes senin
Vallahi değişmem
Ellerimle yaptığım
Tahta arabama
Samimiyim Allahım
Oyuncağı kırılan bir çocuk kadar
Sevgili çocukluğum
Seni bekliyorum
Köşeden çıkıp gelmeni
Hadi çocukluğum
Elma dersem çık
Armut desem de..
..
<<
<0Yorum var:
<
<< Eve Dön!
<
